dowód, że nie kłamie, nieznajomy przynosi opowiadanie oparte na intymnych przeżyciach obu chłopców z czasów, gdy uczyli się w szkole zakonnej prowadzonej przez jezuitów. Próbując ustalić prawdziwą tożsamość aktora, reżyser odkrywa, że jest to brat jego nieżyjącego przyjaciela, a oszustwo ma na celu wymuszenie roli w filmie planowanym na podstawie noweli, którą przyniósł. Wprawdzie hiszpański reżyser zaprzecza, jakoby opisana przez niego historia miała cokolwiek wspólnego z jego życiem, niemniej wiele wątków świadczy o tym, że została pomyślana jako gorzki rozrachunek artysty z demonami młodości. Wbrew pozorom nie chodzi tu o oskarżenie księży katolickich wykorzystujących seksualnie dzieci (czego naocznym świadkiem był pobierający