wróżby. Wy obaj tu sami przybyliście z dalekich wsi. Was widać. Są też tu duchy naszych przodków. Są tu między nami. Ich nie widać. Im to składam tę ofiarę. Jestem tu, aby błagać duchy o błogosławieństwo i dobrobyt dla was i nas wszystkich. O błogosławieństwo na długie lata...<br> Nagły błysk noża, wrzask ptaka i kaskada barwnych piór oznajmia koniec przemówienia i kres życia ofiarnego koguta. Drga cały, kiedy jego krew opryskuje miseczki z jadłem dla duchów. Nam dziewczęta podają nowe czarki napoju, a skrwawione jadło wystawia się na próg domostwa.<br> Teraz tańczy się, tańczy godzinami. Tańczy sam mistrz ceremonii, tańczą dziewczęta