obserwujemy proces inny - proces wzajemnego przenikania prozy fabularnej i prozy paraliterackiej. Jednym ze źródeł sztuki narracyjnej była - jak wiemy - użytkowa proza kazań, ale i odwrotnie, umiejętność opowiadania wykształcona na wzorach prozy orientalnej i antycznej została zużytkowana poza literaturą sensu stricto, np. w prozie religijno-polemicznej i historycznej.<br>Rzecz ciekawa, że o ile dramat o funkcji polemiczno-religijnej rozkwitał bujnie w XVI w. czy to pod postacią misterium, czy moralitetu, czy pod postacią tragedii antykizującej, lecz z tematem religijnym, najczęściej biblijnym związanej (por. rozdz. XII), o tyle w prozie narracyjnej nie został przekroczony próg osiągnięty przez apokryf.<br>W XVI w. pojawiły się w