zostało zadowalająco wytłumaczone na modelu zaproponowanym przez Strutinsky'ego. Założono, że dla krótkich czasów życia, jak wyżej podane, bariera potencjału musi wynosić zaledwie 23 MeV. Do modelu ciekłej kropli wprowadzono poprawki powłokowe, biorąc pod uwagę sposób, w jaki poziomy w modelu powłokowym zmieniają się z deformacją. W wyniku otrzymuje się krzywą o kształcie podwójnej studni potencjału, pokazaną na rys.4.17b.<br> W pierwszej studni jądro jest sferoidem o stosunku osi 1,25, w drugiej studni deformacja jest większa, stosunek osi wynosi 1,8. W drugiej studni jądro jest w stanie izomerycznym, możliwe jest przejście do pierwszej studni albo rozszczepienie. Rozszczepienie z drugiej studni