w Niemczech, zwanego szkołą historyczną. Czołowymi przedstawicielami szkoły historycznej są: W. Roscher (1817-1894), K. Knies (1821-1898), G. Schmoller (1838-1917), M. Weber (1864-1920) i W. Sombart (1863-1941).<br>Ogólnej teorii ekonomicznej nie można, zdaniem szkoły historycznej, opierać na koncepcji "człowieka ekonomicznego". Motywy, którymi kieruje się jednostka, są o wiele bardziej złożone. Nie mniejszą rolę niż bodźce materialne odgrywają bodźce moralne, psychika gospodarcza, która wpływa na postawy osób prowadzących działalność gospodarczą, na hierarchię uznawanych przez nie wartości i celów oraz na sposoby realizacji tych celów. W systemie teoretycznym należy więc uwzględnić zwrotne oddziaływanie płaszczyzn gospodarczych, społecznych, politycznych i kulturowych. Ten