jest rzędu &lt;gap&gt;. tylko ze względu na zbyt małą dokładność wyznaczania wilgotności gruntu, której zmiany decydują o wartości [R2. Te rezultaty badań znalazły potwierdzenie w pracy Jaworskiego i Młynarczyka (1976), którzy wykazali, że średnia wartość wilgotności gruntu określona w zlewni, gdzie 1 punkt pomiaru wilgotności przypadał na ok. 6 km2 obszaru, obarczona była błędem rzędu 17 mm warstwy retencjonowanej wody. A przecież dokładność obliczania parowania terenowego tą metodą nie zależy wyłącznie od dokładności wyznaczania wielkości [R, lecz także od dokładności oszacowania wielkości opadu atmosferycznego i odpływu.<br>W przypadku prowadzenia badań wieloletnich (co najmniej 10-letnich) powiększają się odpowiednio poszczególne składniki równania bilansu