od męża. Ale on był uparty i ponowił swe starania. Sophie rozbudziła się całkowicie i spojrzała w zamglone oczy Mocka.<br>- Dziś jest ten dzień - szepnął. - Dzień poczęcia naszego dziecka.<br>- Wierzysz w te brednie? - zapytała sennie.<br>- Dziś jest ten dzień - powtórzył. - Przepraszam za wczorajsze. Musiałem pomóc Erwinowi.<br>- Nic mnie to nie obchodzi - Sophie odsunęła od siebie zaborcze ręce męża i się nadąsała. - Ani Erwin, ani ta astrologiczna prognoza. Źle się czuję. Pozwól mi spokojnie zasnąć.<br>- Kochanie, jutro ci dam naszyjnik z rubinami - oddech Mocka parzył ją w szyję. Wstała i usiadła na kanapce pod oknem, podwijając pod siebie jedwabną koszulę nocną. Spojrzała