silny jak zwykle i Dominika oddycha <br>z ulgą) - że źle wychowała swoją córkę. <br>Do mnie się mówi "babciu", nie "ty". Tykać <br>możesz ją, jeśli ci na to pozwala. - Babka pogardliwie <br>wydyma usta. - I ojca. Nasiąkł atmosferą tego <br>domu tak, że pewnie i on jest dla ciebie kolegą. Na szczęście <br>nie obchodzi mnie to. A matkę chcę widzieć. To <br>też jej powtórz. Chcę, żeby do mnie przyszła. <br>Dziś wieczorem. Koniecznie.<br>- Mama... ona nie... - mamrocze Dominika. To, <br>co mówi babka, brzmi jak zapowiedź końca świata. Babka <br>zaprasza mamę do siebie! Nieważne, że rozkazująco <br>i wcale nie uprzejmie. Zaprasza ją pierwszy raz! Dominika zapomina