ile okres rozwoju, dzieciństwa, można nazwać okresem znaczącej zależności, to nigdy nie jest to zależność całkowita. Najczęściej za dziecięce niepokoje odpowiadają rodzice i leczenie dziecka polega na leczeniu całej rodziny. Dorosły natomiast odpowiada sam za siebie i jest w stanie otrząsnąć się nawet z trudnej przeszłości.<br>Klasyczna psychoanaliza zbyt łatwo obciąża rodziców naszymi dorosłymi lękami, zdejmuje z nas odpowiedzialność za siebie. Lubimy taki determinizm: ktoś jest winien temu, że jest mi źle. Sukces (doczesny i pozagrobowy) osiągają tylko ludzie wolni, odpowiedzialni za siebie. Miłość, poczucie bezpieczeństwa to wielkie wartości, a jednak nie tylko one kształtują człowieka. W równym stopniu czyni to