tańców i flirtów. Nie wiem, jak to było możliwe, bo nie dysponowaliśmy większymi pieniędzmi, a jednak stać nas było na te uciechy doczesne. Naturalnie wszystko było o wiele, wiele tańsze niż dzisiaj, ale mimo to nadal trudno mi zrozumieć, skąd braliśmy gotówkę na nasze rozrywki. Woleliśmy jednak przyjemności płynące z obcowania ze sobą, wspólne zabawy i codzienne kontakty aniżeli wydatkowanie pieniędzy na ubiory i różne przedmioty ułatwiające normalne gospodarowanie. Warszawiacy mieli do tego wspaniały stosunek: wszystko straciliśmy, więc po co z powrotem gromadzić wokół siebie zbędne graty? Jedna chwila i człowiek nie ma niczego. Raczej bawmy się, używajmy życia, póki jest