doskonałości. Znana piosenka z tekstem Konopnickiej, zaczynająca się od słów: A czyjeż to imię rozlega się sławą, jest jedną z najbardziej reprezentatywnych "analiz i interpretacji" - na tym poziomie, w tej klasie twórczości artystycznej - wyczynu polskich lekkokonnych.<br>Utworek Konopnickiej - naiwny i epigoński - jest też wybitnie konwencjonalny pod względem językowego ujęcia tematu: obcujemy ze stereotypem w najprostszej i najczystszej postaci. Jest to, niewolny zresztą od niewielkich przekłamań historycznych, opis sławnej szarży. Dowiaduje się zeń czytelnik już na początku, że wąwóz zdobyty został "cudem" - co i istotne, i znamienne. Jeszcze ciekawszy jest wszelako sposób, w jaki ów cud dokonuje się w płaszczyźnie, by tak