trzech płaszczyznach kontaktowałem się z odsuniętym od władzy prezydentem Gorzowa: jako współredaktor Nadwarciańskiego Rocznika Historyczno-Archiwalnego, czasopisma, które znalazło ze strony H. M. Woźniaka życzliwe poparcie umożliwiające jego istnienie, jako współredaktor "Traktu", który miał możliwość obserwowania starań prezydenta mających na celu integrację środowisk twórczych Gorzowa i jako rzecznik idei pojednania obecnych polskich mieszkańców naszych miast i gmin z dawnymi niemieckimi ich mieszkańcami, w czym H. M. Woźniak dokonał przełomu, który zaowocował obradami Landsmannschaft Berlin Mark Brandenburg w sali gorzowskiego ratusza i odsłonięciem fontanny Pauckscha. We wszystkich tych trzech dziedzinach prezydent okazał się być właściwym człowiekiem na właściwym stanowisku. Jeśli więc Gorzów