podawane jako lekarstwo - żywy paradoks. Tego jeszcze nie było, dziwy i cuda na tym świecie. A wyjaśnieniom jeszcze nie koniec, bo pan doktor rozgrzał się w temacie i elokwentnie ciągnie dalej: <br>Nawet nie o to tutaj chodzi, że podważali moją prawdomówność, kiedy od początku zapewniałam, że mogę bez alkoholu się obejść, że nie czuję żadnego przymusu. Mogłam być w swych deklaracjach i uczciwa. Ale człowiek pijący myśli i mówi jedno, a alkohol to złośliwa bestia, pokazuje i robi swoje. W związku z czym, chociaż może się to wydawać niemiłe, wszelkie oświadczenia na gębę dla nich nic nie znaczą. Im potrzebne są