się tak około 1191 r. niemieckiemu cystersowi Teodorykowi, który uczestniczył w chrystianizacji Liwów, a później (w latach 1211-1219) był biskupem Estów. Jego opowieść zanotował Henryk zwany Łotyszem w Kronice Inflanckiej.<br>&lt;q&gt;"Brata Teodoryka - czytamy w tej kronice - Liwowie z Torejdy zamierzali złożyć w ofierze swoim bogom, ponieważ jego plony były obfite, a na ich polach zboża zniszczały wskutek deszczów i powodzi. Zebrano więc lud (colligitur populus), aby przez wyrocznię zbadać wolę bogów co do zamierzonej ofiary. Kładą włócznię, stąpa koń i za bożym zrządzeniem stawia najpierw [tę] nogę, która przeznacza do życia (ponitur lancea, calcat equus, pedem vite deputatum nutu Dei