fatalna. Leje. Oziębiło się. Wiatr. Zaczęła zawodzić łączność metodą pokrzykiwań, a przecież na stanowisku zjazdowym muszą wiedzieć, w którym momencie przerwać opuszczanie Staszka, by mógł zabrać martwego wspinacza. Pozostała jeszcze rakietnica i przyjęcie systemu: jeden strzał - zatrzymać zjazd, dwa - opuszczać. I to również zawiodło. Rakietnica i naboje zamokły.<br>Ten zjazd obfitował w dramatyczne momenty. W czasie jego trwania przyszli ze schroniska taternicy z gorącą herbatą oraz wiadomościami od E. Strzebońskiego, ówczesnego naczelnika Pogotowia w Tatrach, aby przerwać akcję z uwagi na pogarszające się warunki atmosferyczne i martwego wspinacza transportować dopiero wtedy, gdy pogoda zdecydowanie się poprawi. Staszek znajdował się już jednak