dzieła<br>nie wydaje się uzasadnione. Czym innym jest odniesienie jakiejś<br>struktury do wartości piękna, a czym innym istnienie piękna jako czegoś<br>egzystencjalnie związanego z dziełem sztuki.<br> Analiza dzieła sztuki prowadzona na gruncie teorii systemów<br>umożliwia opisanie dzieła sztuki jako systemu względnie izolowanego.<br>Ważna staje się tutaj próba opisania i pogodzenia obiektywnie<br>istniejących elementów dzieła sztuki z subiektywnością odbioru, po<br>zaistnieniu doświadczenia estetycznego. Można dalej twierdzić, że<br>zasadna jest próba postulowania istnienia dzieła sztuki jako struktury<br>rudymentarnej, która może być z nim utożsamiona. Można nawet<br>sformułować sąd metafizyczny, mówiący o tym, że dzieło sztuki jest samą<br>strukturą rudymentarną, ale na gruncie teoriopoznawczym