pogłoskę, że Jahwe odtrącił go od siebie i potępił, że unieważnił akt jego namaszczenia. Ludzie byli zabobonni i na pewno ogromne rzesze Izraelitów uwierzyły arcykapłanowi. Saul odczuwał coraz dotkliwiej wrogość i mroźną pustkę, jaka dokoła jego osoby się tworzyła. Osamotnienie musiało ujemnie wpłynąć na jego umysł, nie był to jednak obłęd. Walka z potężnym kapłaństwem nie była łatwa, była walką bezwzględną. Dziwimy się raczej, że Saul potrafił zachować tyle umiaru.<br>A. Ładny mi umiar - te niepoczytalne napaści na Dawida i Jonatana!<br>B. Nie był to odruch niepoczytalny. Pamiętaj, że Dawid, występując na dworze jako harfiarz, otrzymał już poprzednio namaszczenie na króla