nieufnie.<br>Kiedy czytamy o niełatwej doli pierwszych zwolenników romantyzmu (a następnie modernizmu) w literaturze czy impresjonizmu w malarstwie, przypomina nam się mimo woli historia małych sekt religijnych cierpiących ucisk ze strony panującego Kościoła.<br>Od ataków Kajetana Koźmiana na "tatarskie paskudztwa", występujące w młodzieńczych poezjach niejakiego Mickiewicza, aż po dopatrywanie się obłędu w płótnach Cézanne'a czy Modiglianiego, wszędzie obserwujemy agresywność ze strony zwolenników tradycyjnej literatury czy sztuki.<br>Idzie nowe! Sytuacja zmienia się radykalnie w XX wieku. Teraz z kolei agresywni i nietolerancyjni stają się zwolennicy nowego. Udziwnianie, oryginalność za wszelką cenę święci triumfy, przy równoczesnym zaklętym milczeniu ze strony sympatyków bardziej tradycyjnych