zdyscyplinowanym myślowo, racjonalnym. Czy jeszcze wcześniejsza, zarejestrowana tuż przed wprowadzeniem stanu wojennego, również pod okiem tego reżysera, przejmująca postać Żony w Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego.<br> W tym arcyromantycznym dramacie Dymna zagrała postać jak najbardziej realistyczną, zarówno w jej szaleństwie, jak i codziennym zachowaniu, umiejętnie operując kontrastami emocjonalnymi. Aby sceny obłędu i śmierci bohaterki w szpitalu wariatów mogły wypaść wiarygodnie (a tak się stało), aktorka w poprzedzających je, domowo-rodzinnych, nasyciła reakcje swej bohaterki najczystszym uczuciem do Hrabiego Henryka (Jerzy Zelnik). Pokazała Żonę jako kobietę ciepłą, bezgranicznie oddaną i dobrą dla swego męża, czułą dla syna. Tym wyraźniejsze stawało się jego