nie znosiła nieuczciwych spryciarzy, dlatego jeden z nich, który pod dźwignię wagi podłożył kawałek cegły, nigdy więcej w Kazuniu siana ani koniczyny nie kupił. Z biegiem lat utarło się, że łąki wynajmowano zawsze tym samym, wypróbowanym chłopom. Kiedyś zważone już wozy z sianem ustawiły się koło studni i woźnice zaczęli oblewać je pełnymi wiadrami wody.<br>- Co wy robicie? - zdumiała się mama.<br>- &lt;orig&gt;Jedziem&lt;/&gt; na noc do Warszawy, to takie suche nie utrzyma się na wozie - odpowiedzieli z chytrym uśmieszkiem.<br>Studnia była głęboka, ale po takiej operacji zabrakło w niej wody do wieczornego pojenia krów i koni.<br>Mama poczerwieniała ze złości.<br>- Dość tego