Typ tekstu: Książka
Autor: Szymański Wojciech
Tytuł: Chemia jądrowa. Zarys problematyki przemian jądrowych
Rok: 1996
nie przekraczają 4 MeV, są więc mniejsze niż energie cząstek z reguły większe od 4 MeV.
Wyrażenia na energię kinetyczną i całkowitą cząstki uzyskamy ze wzoru (1.2.2-1) na masę relatywistyczną.
Zapiszmy siłę, jako zmianę pędu w czasie
W tym przypadku różniczkujemy, traktując masę jako zmienną.
Energię kinetyczną obliczamy jako pracę cząstki na drodze dx:˝
Po zróżniczkowaniu wzoru na masę cząstki m (1.2.2-1) otrzymujemy˝
a podstawiając do równania (1.2.2-2) mamy:˝
Zmiana energii kinetycznej jest proporcjonalna do zmiany masy. Z równań (1.2.2-3) i (1.2.2-4) otrzymujemy˝
i po scałkowaniu
nie przekraczają 4 MeV, są więc mniejsze niż energie cząstek z reguły większe od 4 MeV.<br> Wyrażenia na energię kinetyczną i całkowitą cząstki uzyskamy ze wzoru (1.2.2-1) na masę relatywistyczną.<br> Zapiszmy siłę, jako zmianę pędu w czasie<br> W tym przypadku różniczkujemy, traktując masę jako zmienną.<br> Energię kinetyczną obliczamy jako pracę cząstki na drodze dx:˝<br> Po zróżniczkowaniu wzoru na masę cząstki m (1.2.2-1) otrzymujemy˝<br> a podstawiając do równania (1.2.2-2) mamy:˝<br> Zmiana energii kinetycznej jest proporcjonalna do zmiany masy. Z równań (1.2.2-3) i (1.2.2-4) otrzymujemy˝<br> i po scałkowaniu
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego