suchej, piaszczystej mogile. Nigdy nie pozwoliłam przykryć sypkiej ziemi lastrikową płytą.<br>- Wyrzucę to gówno! - krzyczałam, gdy jego matka upierała się przy tym. - Nawet gdyby to był biały marmur! On tego nie zniesie! Nie rozumiesz?! To dla niego za ciężkie! Za ciężkie!<br>Po latach kłótni wypracowałyśmy rozsądny kompromis - piaszczystą mogiłkę otoczyło obramowanie - nie za szerokie, z jasnego marmuru.<br>- Przepraszam - szeptałam, przesypując piasek. - Sam wiesz, jaka ona jest. Musiała. Przepraszam.<br>Jak zwykle wizytę u niego zaczęłam od wyrwania posadzonych przez nią roślin, bo miałam wrażenie, że wczepiają się korzeniami w pierś Świra. Jego matka uwielbiała sadzić tam zwłaszcza krzewy. Tym razem wyrzuciłam berberysy