tymczasem nocuj. Jakoś się policzymy.<br>I zaczęliśmy się liczyć: potrącał z moich zarobków za nocleg i utrzymanie. Nie lubiłem go: był chamski, brutalny i za szczery w swych odruchach. Cóż... Wynajął mnie do przenoszenia dolarów, żeby samemu chodzić po mieście bez ryzyka. To był zwykły handel i nie mogłem się obrażać. Zamieszkałem więc u nich na kanapce. Niestety, po paru tygodniach opuściłem ją w pośpiechu.<br>I znowu zawiodę oczekiwania Pana Profesora: wcale się nie zakochałem w Jelonkowej. Przyczyna nowej katastrofy była nieco bardziej skomplikowana.<br>Otóż od dnia powrotu z obozu prowadziłem swego rodzaju podwójne życie. Chyba się Pan Profesor nie dziwi