uścisnęła dłoń Fryderyka.<br>I tak kolejno z pomocą Hildzie ofiarowali się doktor, chłopcy, a na końcu Zenobia z Kasią. Zenobia uczyniła to z wyraźnym ociąganiem się i prawdopodobnie tylko ze względu na Fryderyka,<br>- A pan? - Hilda zwróciła się do pana Kuryłły, który stanął na boku i milczał ponuro, jak gdyby obrażony, że nikt nie zwraca na niego uwagi. - Zapewne w tej sytuacji, gdy uważa pan nas za szpiegów, nie podtrzyma pan swej propozycji okazania mi pomocy?<br>Kuryłło aż pokraśniał z zachwytu. .<br>- Więc jednak! - wykrzyknął. -Państwo słyszą? Więc jednak zwraca się pani o pomoc do Kuryłły. Przysięgam - zawołał że ja pani nie