łyżek i dużych warząchwi. Dla pasterza zdobiony sprzęt stanowił nie tylko znak tożsamości, ale i źródło satysfakcji. <br>Ornamentowano także naczynia (wykonywane przez bednarzy), służące do przenoszenia i przechowywania mleka bądź żętycy: konewki, dzbany, skopce, baryłeczki. &lt;q&gt;"Cienkie klepki naczynia miewały zdobienia wykonane przeważnie za pomocą techniki stempelkowej albo wypalania, natomiast grubsze obręcze i rączki mogły być też ryzowane. Zdarzały się również naczynia z intarsją. Poza samymi zdobinami naczynia pasterskie wyróżniały się ładnymi kształtami, a także urozmaiconą kolorystyką, uzyskiwaną przez łączenie dwóch gatunków drewna"&lt;/&gt; (Pokropek, 1988, s. 93). <br>Ornamentowano niekiedy zewnętrzną stronę drewnianej pochewki na osełki do ostrzenia kos. Noszono osełki w czasie