bez jednoczesnego mówienia o powinnościach dziecka i granicach tego prawa, wytyczanych przez prawa innych? Jak rodzice mogą mieć siłę oddziaływania wychowawczego, jeśli dziecko wie, że ono ma prawo, a rzecznicy praw dziecka o prawie rodziców nie mówią? Można teraz pytać, gdzie są rodzice i dlaczego dzieci rządzą ulicami miast? Można obwiniać rodziców, że nie wychowują swych dzieci, ale jaki jest ich autorytet, jeśli to dziecko na każde "nie" rodzica reaguje agresją, bo ono tylko tyle wie, że jako dziecko ma prawo, a bezsilność wobec naruszanego prawa prowadzi logicznie do agresji. Analogicznie ma się sprawa ze szkołą. Wciąż mówi się i pisze