wówczas orbitę Merkurego (oczywiście, ten przestanie istnieć). Wenus stanie się wypaloną kulą skalną. Również Ziemia nie zostanie oszczędzona, choć znajdzie się poza bezpośrednim zasięgiem ognistych szponów Słońca. Z atmosfery zniknie większość dwutlenku węgla, który dziś przyczynia się do ocieplania klimatu na Ziemi, ale jest niezbędny do życia roślin. W miarę ocieplania się klimatu i zwiększania wilgotności, wskutek wzmożonych opadów deszczu szybciej będą wietrzeć skały zawierające krzemiany - uwalniający się z nich CO2 powędruje do atmosfery. Ostatecznie trafi na dno oceanów w postaci węglanu wapnia. "Cykl regulujący erozję tych skał stabilizuje ziemski klimat" - twierdzi prof. Kasting. "Miliard czy nawet pół miliarda lat to, rzecz