Ale mówi z drżączką w głosie: <br>- Dlatego nie lubię uczyć dziewuch. Chłopak umiałby się opanować. A tu jak nie romanse, to histeria. Albo nieszczęśliwa miłość, a jeśli szczęśliwa, to zaraz dziecko... i talent diabli biorą! <br>Trochę mi złość przeszła. Jak mogłam tak brzydko o nim myśleć? Wiem, że jestem jego oczkiem w głowie. Że dla mnie nie związał się już z żadną kobietą. A może jeszcze ciągle kocha mamę? Ee... czy oni w ogóle potrafią kochać? Zaczęłam z lekka kpić: <br>- Talentu nie ma. Romansu nie ma. I dziecka nie będzie. Została tylko miłość. Nieszczęśliwa... <br>I znowu pochlipuję. A on mnie gładzi po włosach