o fantastyczne pióro Dumas'a."&lt;/&gt; <br> Opowiadał mi Zimek następującą anegdotę o swoim idolu, który, choć ukształtowany przez twarde, żołnierskie realia życia, był bardzo wrażliwy na dobre maniery. Otóż jeden z jego podkomendnych oficerów nie spełniał wymagań swojego dowódcy w tym zakresie. Pewnego razu pułkownik tak się do niego zwrócił, posługując się oczywiście polszczyzną byłego rosyjskiego kawalerzysty:<br>- Ot, panie poruczniku, przyzwoita u pana rodzina, przyzwoite nazwisko, a tak po chamsku zachowuje się pan. <br> Na Polnej czekał na mnie własny, odzyskany pokój, ale nie chciałem już być "darmozjadem" i zadeklarowałem połowę mojej korepetytorskiej gaży, jako wkład do domowego budżetu. Nadal bowiem, aż do połowy