rozejrzała się w popłochu po obecnych... Wszystkie twarze wyrażały dezorientację i cierpliwość - zwykle wobec Róży uczucia. <br>- Mamusiu, czy o Zbyszka ci chodzi? - zaryzykowała, zniżając głos z niewytłumaczonego wstydu. - On jest raptus, ale wierz mi, bardzo ciebie kocha. <br>Schyliła się, pocałowała rękę matki. Róża uścisnęła jej dłoń. <br>- Ja wiem - przytwierdziła. - Cóż od dziecka wymagać, wyrobi się z czasem... <br>Jadwiga uniosła głowę znad tygodnika i bystro popatrzyła na męża - taki stosunek teściowej do wnuka wróżył nienormalne rzeczy. <br>Władyś natomiast rozjaśnił się. <br>- Czy słyszała mama - pośpieszył wyzyskać okazję - że Zuzia zaczęła uczyć się angielskiego? <br>- Bardzo dobrze - odpowiedziała mu z głębi przekonania. - Bardzo rozsądnie ze strony