pana, to są przecież same kości!<br>- Nic nie szkodzi. Bardzo lubię.<br>- Co pan lubi?<br>- Kości.<br>- Jakie?<br>- Właśnie takie.<br>- Takie, jak te na talerzu? - pytał starszy pan z niedowierzaniem.<br>- Owszem, takie też.<br>- Ale przecież pan tego nawet nie ugryzie.<br>- To jest tylko sprawa przyzwyczajenia, proszę pana - powiedział Ferdynand. - Jak się ktoś od małego przyzwyczai...<br>- Czy chce pan przez to powiedzieć - przerwał mu starszy pan - że w dzieciństwie jadał pan kości?<br>- Pierwszą kość dostałem, kiedy miałem pięć miesięcy, a przedtem kilka razy jadłem po kryjomu.<br>Starszy pan przyjrzał się dokładniej Ferdynandowi.<br>- Tak dobrze pan pamięta? - spytał.<br>- O, proszę pana, są rzeczy, o których się