większą siłą, gdyby temperatura lwiej sekwencji rozciągała się na cały film, gdyby opowieść zdynamizować, nie ulegając pokusie solennego wygłaszania wszystkich kwestii napisanych sto lat temu, gdyby wreszcie bardziej zawierzyć obrazom niż słowom. <br>W rezultacie mam do &lt;name type="tit"&gt;Quo vadis&lt;/&gt; stosunek skomplikowany, przypominający trochę uczucia, z jakimi spogląda się na malowidło, ozdabiające od zawsze salon w mieszkaniu dziadków. Póki nie będę nikomu wmawiał, że jest lepsze od płócien wiszących w &lt;name type="place"&gt;Uffizzi&lt;/&gt; czy w Luwrze, mam prawo przyglądać mu się ze wzruszeniem. <br>&lt;au&gt;Jerzy Sosnowski&lt;/&gt;<br><br>&lt;name type="tit"&gt;Quo vadis&lt;/&gt;. Scenariusz i reżyseria Jerzy Kawalerowicz, zdjęcia Andrzej J. Jaroszewicz, muzyka Jan A. P. Kaczmarek, scenografia Janusz Sosnowski, produkcja Chronos