Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
skasowanie anomalii, co jest niemożliwe - anomalie znikają tylko wtedy, gdy skład pól jest taki, że współczynnik znika).
Anomalie występują jedynie w parzystej liczbie wymiarów, dlatego zawsze będziemy
zakładać, że D jest parzyste. Opiszemy poniżej ogólną procedurę definiowania
ID(A , U), a na końcu tego paragrafu podamy wzory na wartość wkładu od wszystkich istotnych rodzajów pól w dowolnej liczbie wymiarów do anomalii cechowania, grawitacyjnej i anomalii mieszanych.
Zacznijmy od zdefiniowania 2n-formy

Anomalia to zależność działania efektywnego od transformacji cechowania. W wymiarach jest ona wyrażona całką różnicy . po rozmaitości w wymiarze o 1 większym

Pierwszy wyraz w ostatnim wierszu jest właściwą anomalią
skasowanie anomalii, co jest niemożliwe - anomalie znikają tylko wtedy, gdy skład pól jest taki, że współczynnik &lt;gap&gt; znika). <br>Anomalie występują jedynie w parzystej liczbie wymiarów, dlatego zawsze będziemy <br>zakładać, że D jest parzyste. Opiszemy poniżej ogólną procedurę definiowania <br>ID(A , U), a na końcu tego paragrafu podamy wzory na wartość wkładu od wszystkich istotnych rodzajów pól w dowolnej liczbie wymiarów do anomalii cechowania, grawitacyjnej i anomalii mieszanych. <br>Zacznijmy od zdefiniowania 2n-formy <br>&lt;gap&gt;<br>Anomalia to zależność działania efektywnego od transformacji cechowania. W &lt;gap&gt; wymiarach jest ona wyrażona całką różnicy .&lt;gap&gt; po rozmaitości w wymiarze o 1 większym <br>&lt;gap&gt;<br>Pierwszy wyraz w ostatnim wierszu jest właściwą anomalią
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego