już ostrzą noże!...<br><br><br>Tu się na szczęście ze snu zbudził.<br>Ostrzenia dźwięk, który go złudził,<br>to tylko terkot telefonu.<br>Szmaciak na poły rozbudzony<br>przykłada słuchawkę do ucha<br>i machinalnie mówi: Słucham?!<br><br>Dzwoni Maczuga, pełen werwy:<br>Waldek! Ja dzwonię tu bez przerwy<br>chyba godzinę! Co jest, bracie?! -<br>Wy dzwonków już nie odbieracie?<br>Słuchaj - powiada - już jest klawo!<br>Porozumiałem się z Warszawą<br>i proszę! Są golędziniacy!<br>Chłopie! Jak oni się przy pracy<br>zwijają! Lecą tylko wióry!<br>Pały, jak w bęben, walą w skóry!<br>Ale dostają tu po głowie!<br>Powiada jeden mi kapitan:<br>Zrobim im taką ścieżkę zdrowia,<br>że się odechce żyć bandytom!<br>Bo