o "śmierci wieszcza" via Paryż w ostatnich dniach pierwszej dekady grudnia. Najpierw informacje biegną ze wschodu na zachód. Tam zawracają i kierują się znowu na wschód, tyle że tym razem wznoszą się ku północy - ku Polsce. Zachód (zwłaszcza Paryż, być może także Wiedeń) jest jakby ekranem, od którego jak echo odbija się nowina o śmierci Mickiewicza w odległym Konstantynopolu. Znacznie krótsza droga bezpośrednia była zamknięta. Trwała wciąż wojna krymska, która Polaków w kraju umieściła po jednej, a zwłoki wieszcza po drugiej stronie przecinających Europę podziałów militarnych i politycznych.<br>Równolegle tworzy się prywatny obieg informacji. Nowina jest tego rodzaju, że trzeba się nią