temu. Wracała czasem <br>do swojej dawnej pracy. A potem zdarzył się ten okropny wypadek. Pan jest z rodziny? <br>Tak mi przykro.<br>Prowadziła go szerokim korytarzem. Drzwi po obu stronach były otwarte. Równo <br>zasłane, białe łóżka. Szpitalne szafki. Pusto. W jednej z sal Jakub dostrzegł <br>leżące na białej kołdrze jabłko. Słońce odbijało się od błyszczącej zielonej <br>skórki. Zatrzymał się na chwilę. Kuszenie.<br>Jakub starał się zachować spokój, kiedy lekarka leniwie przeglądała korespondencję. <br>Zastanawiał się, gdzie jest. W recepcji? Gabinecie dyrektora? Z fotografii wpatrywała <br>się w niego brodata twarz Freuda. Spojrzał na przeciwległą ścianę. Gdzieś już <br>widział ten rysunek. Stary człowiek odchodzący w ciemność