zadowolenie" było tak wielkie, że zaczęło być racjonowane. Królewiątka miały prawo już tylko do jednej trzeciej królewskiego armatniego huku, ściślej mówiąc - do trzydziestu jeden wystrzałów. Jeśli królewiątko reprezentowało monarchę, oddawano mu również sto jeden wystrzałów.<br> Po wiekach badań nieparzystej liczby wystrzałów wykryto, że przyczyną była niepewność dwóch oficerów - czy rzeczywiście oddali sto wystrzałów? Na wszelki wypadek wystrzelili jeszcze raz, przeznaczając tym samym dla powitania monarchy i bezpośredniego władcy Marynarki Angielskiej w jednej osobie sto jeden wystrzałów. I zawsze nieparzystą ich liczbę dla innych.<br> Przywilej miłej dla ucha monarchy kanonady wzbudził pożądanie u tych, którzy dawali rozkaz jej wykonania, mianowicie u admirałów