czterysta metrów od ulicy, zaczynał się las. Żałowałem, że nie mam przy sobie planu miasta. Wydawało mi się, że znam w swoim mieście każde podwórko i każdą klatkę schodową, ale dotyczyło to tylko ścisłego centrum i jednej dzielnicy na przedmieściu, tej, w której się urodziłem i wychowałem. Bolków był zbyt oddalony. Znałem tu tylko główną trasę przelotową i kilka ulic wokół kościoła.<br>Ruszyłem przez pola. Nie było to specjalnie łatwe ani przyjemne, bo ziemię gęsto przecinały rowy melioracyjne i jakieś dziwne bruzdy. Co chwilę musiałem przez coś przeskakiwać. Jeśli nie zauważyłem w porę przeszkody, wykręcałem sobie nogi w kostkach. Nie byłem