w następnych latach z obozem Czartoryskiego.<br>Na czele Komitetu Narodowego stanął Lelewel, cieszący się największym autorytetem zarówno wśród lewicy polskiej, jak i u francuskiej "partii ruchu", która udzielała jego pracom także finansowego poparcia. Lelewel pragnął powiązać sprawę polską z ruchami rewolucyjnymi w Europie, zwracał się też w imieniu Komitetu z odezwami do różnych narodów świata, poufnie zaś szukał porozumienia z najsilniejszą podówczas międzynarodową organizacją rewolucyjną, Węglarstwem Demokratycznym. Była to organizacja tajna, o programie burżuazyjno-demokratycznym, stawiająca sobie za cel obalenie rządów monarchicznych w Europie. Naczelną władzą węglarstwa, Najwyższym Namiotem Świata, kierował z Paryża Filippo Buonarroti. W porozumieniu z nim Komitet Lelewela