w poemacie, choć - być może - jest to tylko jedna z wielu znajdujących się w nim reminiscencji z <name type="tit">Pana Tadeusza</>. Bo o prawdziwe wzgórki bardzo trudno na płaskiej jak talerz równinie wielkopolskiej. Być może, iż tam, gdzie nie ma prawdziwych pagórków, najlżejszy skłon czy nierówność gruntu rolę pagórka lub zgoła góry odgrywa. Bo np. na upartego można powiedzieć i o domu lubońskim, że stał na wzgórzu, bo przecież ogród, zaczynający się u stóp ganku, spływał lekką pochyłością ku stawowi i za nim położonej starej alei lipowej, zwanej aleją Mickiewicza. Przy dobrej woli i odrobinie wyobraźni i tę leciutką pochyłość można było nazwać