w muzykowaniu hippisów, w teatrze była jednak<br>podporządkowana programowi, ideologii - przede wszystkim politycznej, <br>głosili oni, że świat trzeba zmienić, a jedyną drogą do tego jest<br>zdyskredytowanie władzy; rewolucyjność hippisów polega na zwalczaniu<br>panującego establishmentu oraz rysowaniu mglistego obrazu przyszłości<br>szczęśliwej dla wszystkich; Living Theater czy też teatr guerilla<br>polegał na odgrywaniu na ulicy, w parkach czy gdziekolwiek na poły<br>inscenizowanych scen demaskujących rzeczywiste cele władzy, głupotę<br>przywódców, okrucieństwa i bezsens wojny, antyludzki charakter przemocy<br>fizycznej; na przykład taki przebieg "przedstawienia": malarz rozkłada<br>swe sztalugi w miejscu publicznym, budzi sympatię przypadkowej<br>publiczności, malując Biały Dom i jego dostojników, a w pewnym momencie