Poza punktami załamania utrwala się punkty hektometrowe (punkty usytuowane wzdłuż osi w odstępach 100 m) oraz punkty pośrednie (charakterystyczne), do których należą punkty załamania terenu, najniższe i najwyższe, punkty przecięcia się osi trasy z rowami, drogami itp. Położenie punktów pośrednich opisujemy miarą bieżącą w stosunku do poprzedniego hektometru (np. punkt odległy o 38 m od pierwszego hektometru zapisujemy w postaci 1 + 38).<br>Po utrwaleniu wszystkich punktów trasy przystępujemy do niwelacji. Pomiary rozpoczynamy od założenia i wyznaczenia wysokości reperów roboczych usytuowanych wzdłuż trasy w odstępach około 1 km. W tym celu zakładamy stosowne ciągi niwelacyjne i nawiązujemy je do wysokości reperów niwelacji