w relacjach ogłaszanych z okazji sympozjów bibliotek polskich zagranicą. &lt;hi rend="italic"&gt; Pamiętnik Literacki&lt;/&gt; jako organ pisarzy polskich piszących poza krajem, patrzy na biblioteki w ogóle, bo wszystkie one są im niezbędne. Na Bibliotekę Instytutu patrzy jednak jako na źródło tajemnic dotąd przez literaturę nie odkrytych, na źródło historycznej inspiracji, poszukiwań i często odnawiania pamięci. Bez takiego<br>warsztatu praca intelektualna nie mogłaby istnieć. Bo chodzi tu mniej o chwilę bieżącą, która szybko mija, pozostawiając też swoją dokumentację, a bardziej o wyciągnięcie właściwych<br>wniosków z dokumentacji lat niepowracalnych. Żadna literatura piękna, czy historyczna, czy po prostu pamiętnikarska, nie może istnieć bez dopływu słowa przekazującego wiedzę