że coś takiego nawet na kapitalistycznych filmach z życia wyższych sfer widywałam rzadko, ale nie byłam w stanie teraz się tym zajmować. Rozebrać się!!! Rozebrać się i umyć za wszelką cenę!!!<br>- Won stąd - warknęłam po polsku i od razu przetłumaczyłam na francuski. - Chcę zostać sama! Która godzina?!<br>- Za dziesięć piąta - odparł tłusty z niejakim zaskoczeniem.<br>- Gdzie za dziesięć piąta?! Tutaj?!!!<br>- Tu, oczywiście...<br>Spojrzał na mnie nieco spłoszony, widocznie stan mojego wnętrza dawał się zauważyć, i czym prędzej się wyniósł. Resztką przytomności umysłu spytałam go o godzinę, bo po przyjściu do siebie zamierzałam przeprowadzić sobie stosowne obliczenia i zlokalizować się bez ich