Otóż w marcu 1944 roku rząd londyński sygnował deklarację Rady Jedności Narodowej ogłoszoną w Londynie i prezentującą zapis, że po wojnie największe gospodarstwo będzie miało 50 hektarów, zaś majątki wyrastające ponad ten areał zostaną rozdzielone chłopom. Ten sam rząd opowiedział się za nacjonalizacją fabryk. O tym, czy nacjonalizacja zostanie dokonana odpłatnie czy nieodpłatnie - miał zadecydować dopiero parlament, wybrany demokratycznie po wyzwoleniu. Można przypuszczać, że członkowie tego rządu, jak wszyscy Polacy, również hołdowali tradycyjnemu "zastaw się a postaw się", ale jednocześnie byli pragmatyczni.<br>Rząd londyński nie stanowił jakiejś enklawy mającej na celu uhonorowanie biednych, niedowartościowanych i "nic niewartych". Podobne zabiegi przeprowadzały wtedy