teorie pola m.in. wykazujące supersymetrię, czyli symetrię obecną we wszystkich rozważanych obecnie uogólnieniach modelu standardowego. Rozdział dziewiąty to opis teorii grawitacji (niewątpliwie najpiękniejszej klasycznej teorii pola) w tzw. sformułowaniu Einsteina-Cartana, czyli jako teorii z cechowaniem; podano w nim kilka najważniejszych rozwiązań w tej teorii zarówno <br>&lt;page nr=10&gt;<br>takich, które mają odpowiednik w standardowym sformułowaniu (Schwarzschilda, kosmologicznych i instantonowych), jak i takich, które poza to sformułowanie wykraczają (z niezerowym skręceniem). Dodatki zawierają opis stosowanej w książce notacji, uzupełnienia dotyczące transformacji Lorentza, reprezentacji grupy SU(2), spinorów w dowolnej liczbie wymiarów, klas charakterystycznych oraz zbiór użytecznych wzorów. <br>Ponieważ nie wszystkie znane rozwiązania i