Zrobiło się późno. <br>Szedłem przy niej, analizując jeszcze przez chwilę wszystko, co odczułbym, gdyby tamta scena wydarzyła się rzeczywiście, gdyby tamten człowiek się zabił. Szedłem, smakując ową porażkę ostateczną, której świadomość towarzyszyłaby mi zawsze, z której nie mógłbym już się wyzwolić, i wywołałem w sobie uczucie ulgi, doznanie niemal prawdziwego odprężenia, że to się nie stało. <br>Blanka postanowiła, że wejdę w chwilę po niej, aby uniknąć podejrzeń. <br>- Po co ludzie mają wiedzieć, są zawistni, chcą wykończyć każdego, kto się wybił, a wiesz, ile mnie kosztowała ta droga z Domu Dziecka tutaj, wyzwolenie się od tego muru i innych wspomnień. <br>- Tańczymy la