ociosanym kamieniem była przygnieciona. Na nim widniał niewyraźny, zatarty napis. Musiał pochylić się, żeby go odczytać.<br>Przechodniu <br>Byłem kim jesteś <br>Będziesz kim jestem<br>Módlmy się za siebie nawzajem<br>Nazwiska na kamieniu nie było żadnego. Daty również. Stał wpatrzony w ten napis i już chciał odmówić "Ojcze nasz", gdy powstrzymał go odruch wstydu. Po chwili dalej poszedł pomiędzy grobami. Z czarnych blaszanych tabliczek odczytywał po drodze imiona i nazwiska, daty, krótkie objaśnienia, które w utartych, szablonowych zwrotach zamykały ostatecznie czyjeś nieznane istnienie. Cisza niezmienna trwała ponad tym wszystkim. Mała wiewiórka przemknęła bezszelestnie pomiędzy mogiłami i dopadłszy najbliższego drzewa chyżo się na nie