olbrzymiej wartości kontrakty cukrowe omawiano podobno na przykład w sejmowej restauracji. Spółka A. (również działająca w Łodzi) oferowała wtedy tysiące ton cukru po cenie zaniżonej o kilkadziesiąt groszy na kilogramie.<br> Jednym ze sposobów zacierania śladów po fikcyjnych transakcjach eksportowych był łańcuszek pośredników. Firma X kupowała cukier na eksport i natychmiast odsprzedawała go firmie Y, sama zaś ogłaszała upadłość. W sprawie szczecińskiej prawdopodobnie wykorzystano tę metodę, a do wyłudzenia cukru po eksportowej cenie posłużyły niewielkie nikomu nie znane firmy. Jedna z hipotez śledztwa zakłada, że za firmami-fantomami stali prawdziwi organizatorzy "słodkiego biznesu". Pierwszego dużego "przekrętu cukrowego" w Polsce dokonały firmy związane