Ale nawet na to mnie nie było stać...<br>No i już prawie koniec opowieści o Wrocławiu. Wieczorem wcisnęłam się w tę swoja przycięta kieckę i poszłam w takie miejsce, gdzie stały dziewczyny, głupia przecież byłam, nic nie wiedziałam, układów nie znałam, wydawało mi się, że można tak sobie, prywatna inicjatywę odwalać. Coś tam mi się po głowie tłukło, że to nie tak, ale myślałam, że jakiś czas pociągnę, a potem się zobaczy. A gdzie tam. Ledwo stanęłam, dziewczyny zaczęły na mnie syczeć i za chwilę patrzę, a tu idzie taki wielki, przybyczony drab, łańcuch złoty na szyi, morda jak &lt;page nr=208&gt; u buldoga